درد دل
سالهاست که می خواهم حرف هایی را بر زبان آورم که دلم می گوید اما نه محفلی برای گفتمان و نه اهل دلی برای شنیدن از اینرو به این مکان مجازی رو آوردم تا دلم را خالی کنم، اما از چه و چگونه،
آیا درد من درد خودیست ، براستی که باید گفت نه" درد من ، درد مردمان ایلیست که سالهاست گذشته خود را فراموش نموده و بواسطه هزاران اما و اگر و زندگی ماشینی، جامه بی قواره بر تن نموده و بدین سان شان و منزلت خویش را بر باد می دهد
و دریغا که آن همه شکوه و عظمت ایل به دست فراموشی سپرده شود ...
محمدحسین رحیمی پور
نظرات:
درود بر بختیاری ها |
«فرهاد» میگوید: |
«» |
«علی رضا» میگوید: |
«کاش انسانها هیچ وقت اصل خودشونو فراموش نمی کردند» |
احسن |
«محمد» میگوید: |
«واقعا همین جوره » |